روایت آموزش و پرورش از اوضاع نابسامان سرانه مدارس دولتی
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۳۸۲۳
وزارت آموزش و پرورش با نادیده بر ضرورت توجه به سرانه مدارس در بودجه ۱۴۰۲ اعلام کرد: سرانه یک مدرسه عادی با ۱۵۰ دانشآموز امسال ۱۲ میلیون تومان است. - اخبار اجتماعی -
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، معاونت برنامهریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد: سرانه یک مدرسه عادی 150 نفره در سال 1401 به شرط تخصیص و تامین نقدینگی حدود 12 میلیون تومان است که به هیچ وجه جوابگوی هزینههای مدارس نیست و با افزایش هزینههای اداره امور جاری مدارس اعم از هزینههای مصرفی و تملک، سوخت و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
لذا انتظار میرود در لایحه بودجه 1402 توجه ویژهای به سرانه مدارس در روند ایجاد عدالت آموزشی برابر برای همه دانشآموزان کشور شود.
وزارت آموزش و پرورش همانند سنوات قبل با بهرهگیری از تمام قوانین بالادستی و الزامات قانونی در تلاش خواهد بود تا در حوزههای برنامه هفتم، سالانه بودجه سنواتی جهت تحقق سیاستگذاریهای صورت گرفته برای اجرای سند تحول بنیادین، عدالت، ارتقای کیفیت، مردمیسازی و شفافیت اقدام کند.
لذا با توجه به اهمیت این دستگاه فرهنگی، آموزشی و تربیتی و تأثیر آن بر پیشرفت کشور در حوزههای مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و... شرایط مهیا شود تا سهم وزارت آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت در شرایط بالاتری نسبت به سال قبل قرار گیرد. به همین منظور این معاونت در چند مرحله نسبت به معرفی ردیفهای اعتباری آموزش و پرورش پرداخته تا با شفافیت بیشتر، به استقبال تدوین لایحه بودجه سال آینده برویم.
در همین راستا به یکی از مهمترین ردیفهای اعتباری دستگاه یعنی "کمک سرانه آموزشی" میپردازیم:
در لایحه پیشنهادی بودجه سال 1401 برای ردیف سرانه آموزشی برای تعداد 13412060 دانشآموز مبلغ 88.970.000 میلیون ریال براساس اسناد پشتیبان متقن پیشنهاد، که سهم هر دانشآموز از بودجه پیشنهادی 6.633.582 ریال تعیین شد تا صرف پرداخت هزینههای جاری مدارس شود.
پس از ابلاغ قانون بودجه سال جاری و کسر عدد قانون متوازن عدد ابلاغی این ردیف 10.926.774 میلیون ریال تعیین شد که سهم هر دانش آموز از این حوزه 814.698 ریال شد که تفاوت معنی داری با عدد پیشنهادی داشت، به عنوان مثال برای مدرسه عادی دولتی با 150 دانش آموز برای دوره یک ساله در عدد پیشنهادی لایحه عدد 995.037.202 میلیون ریال و در قانون رقم 122.240.700 میلیون ریال سرانه یک سال مدرسه به شرط تخصیص و تامین نقدینگی خواهد شد که قطعاً با افزایش هزینههای صورت گرفته در اداره امور جاری مدارس اعم از هزینه های مصرفی و تملک، سوخت و ...، عدد مندرج در قانون جوابگوی نیاز حتی مدارس عادی برای جبران هزینه های جاری نیست.
با توجه به اینکه هزینه سرانه آموزشی براساس دورهها متغیر بوده (همانند دانشآموزان عشایری و بر اساس ماده 15 اساسنامه تأسیس مدارس عشایری باید 3 برابر مدارس عادی تعیین شود) انتظار میرود در لایحه بودجه 1402 توجه ویژهای به این ردیف بسیار مهم و تاثیرگذار در روند ایجاد عدالت آموزشی برابر برای همه دانشآموزان کشور شاهد باشیم.
این 4 نشانه حکایت از تضعیف شدید "مدارس دولتی" طی سالیان اخیر دارد واقعیتی که درباره "مدارس سمپاد" گفته نمیشود/ کمتوجهی نمایندگان به خارج شدن مدارس دولتی عادی از گردونه رقابت زمان آموزش دانشآموزان مدارس دولتی یکدوم مدارس خاص/ پیشنهاد 2 شیفته شدن دبستانها چه بلایی بر سر کیفیت مدارس دولتی آوردهایم؟!/ دو راهی ثبتنام در مدارس دولتی یا پولیانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: معاونت توسعه آموزش و پرورش دانش آموزان مدارس دولتی وزارت آموزش و پرورش معاونت توسعه آموزش و پرورش دانش آموزان مدارس دولتی وزارت آموزش و پرورش وزارت آموزش و پرورش دانش آموزان میلیون ریال مدارس دولتی دانش آموز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۳۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست
مجتبی مرادی؛ حکومتها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمیتوانند صرفنظر کنند، چون ایدهها، الگوها و مدلهایی از کمونیستیترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینهکردنِ آنها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعیشان از هم نپاشد و نسلهای بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساختهی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینهی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.
انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسیاش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پیدرپی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغهی نظام است.
امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم میشود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمیخواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص میشود هشتاش گروِ نه است. هزینهی مدرسهسازی و نگهداری ساختمانها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی میماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.
اگر تحریمها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، میتواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کمترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیتالمال خواهد بود، همین الان آمارهای رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانشآموز و احتمالا معلم حکایت دارد.
دو چیز ثابت است:
۱. نظام در زمینهی آموزش و پرورش دغدغه دارد.
۲. به هیچ وجه آن را رها نمیکند.
دو چیز روشن است:
۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.
۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانهاش تغییر میکند و ابعاد و وجوهِ تازهای مییابد.
پیشنهادها:
۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینههای آن تمام و کمال به عهدهی دولت باشد.
۲. نصفِ هزینهی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانوادهها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.
۳. هفتاد درصد هزینهی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.
۴. نظامِ تربیتمعلم، مثلِ دانشسراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.
۵. دانشآموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاهها، کارخانهها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.
۶. معافیتها و مشوقهای مالیاتی و سرمایهگذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایدهآل نیمی از امر آموزش را عهدهدار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهمترین ابزارهای ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.
۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسهساز و ساختمانسازیهای بیهوده متوقف شده، کمکهای داوطلبانهی مردمی مستقیما به خزانهی آن برسد.
۸. مدرکگرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاههای دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیهی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینهی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.